Πέμπτη 19 Απριλίου 2012

2009 - Pandorum


Πολύ πρόσφατα είδα ότι υπάρχει το Pandorum. Και μόνο τα όσα είδα στο trailer: διαστημόπλοια βαθιά μέσα στο διάστημα, το σκούρο και κλειστοφοβικό περιβάλλον, τις σκηνές αγωνίας κ.λπ. με δελέασαν να αποφασίσω πως έπρεπε οπωσδήποτε να το δω και μάλιστα σύντομα!
Δεν κρύβω πως είχα παράλληλα και μια ανησυχία. Μου έκανε κάπως περίεργο δηλαδή που, μια τέτοιου τύπου ταινία, πέρασε απαρατήρητη από εμένα! Θεώρησα πιθανό να συνέβη αυτό λόγω του ότι μπορεί να μην άξιζε τελικά σα ταινία και να την είχε πάρει το ποτάμι της αφάνειας. Ωστόσο δεν είναι και ότι το είχα μετανιώσει κάθε άλλη φορά που τόλμησα να ρισκάρω ενώ είχα νιώσει έτσι. Ήξερα άλλωστε πως δεν υπήρχε τρόπος ν' αντισταθώ και πολύ σε μια ταινία τέτοιας κατηγορίας. Όσοι με παρακολουθείτε, ίσως θυμάστε ότι έχω αναφέρει ξανά πως είναι η αγαπημένη μου κατηγορία ταινιών!

Αυτή τη φορά δε θα πω πολλά για την υπόθεση γιατί είναι από τις ταινίες που, κατά τη γνώμη μου, θα την αδικούσε η προσπάθεια να αναφερθεί κανείς σε επιμέρους σκηνές της. Θα σας πρότεινα δε, ούτε εσείς να αναζητήσετε περισσότερες πληροφορίες από αλλού. Θα χάσετε τη «μαγεία» του αγνώστου που είναι κυρίαρχο συστατικό απ' την αρχή του σεναρίου της ταινίας! Θα δοκιμάσω ωστόσο ν' αναφέρω μόνο πολύ λίγα και με μεγάλη προσοχή.
Η ταινία έχει να κάνει με καταστάσεις που προέκυψαν από μια μελλοντική προσπάθεια της ανθρωπότητας να καταφέρει να επιζήσει. Μια προσπάθεια που αφορούσε την μετοίκιση πληθυσμού σε άλλους κατάλληλους πλανήτες αφού η Γη μας έπαψε να είναι αρκετή καθώς δε μπορούσε πλέον να καλύπτει τις τόσο αυξημένες ανάγκες του υπερπληθυσμού της. Το σενάριο φρόντισε να παρουσιάσει, με συνοπτικό τρόπο από την αρχή του, τη γενικότερη κατάσταση και αμέσως μετά να εστιάσει στο κυρίως θέμα του που ήταν τα τεκταινόμενα μέσα στο διαστημόπλοιο που χρησιμοποιήθηκε για την μετοίκιση και, όλο αυτό, ενώ είχαν περάσει πια πολλά χρόνια ταξιδιού. Το κυρίως θέμα ξεκινά, απ' τη στιγμή που, ένας από τους επιβάτες του διαστημοπλοίου, ο Bower (Ben Foster), ξυπνά μέσα σ’ έναν απ' τους θαλάμους «μακράς συντήρησης» σε κατάσταση απώλειας μνήμης, προσωρινής μεν αλλά σε μεγάλη έκταση. Μαζί του λοιπόν προσπαθούμε κι εμείς ως θεατές να ξετυλίξουμε το κουβάρι της κατάστασης που, αλήθεια είναι, πως συνεχώς έχει και κάτι νέο να μας προσφέρει. Να πω εδώ πως, μόνο πολύ λίγο πριν από το τέλος του έργου μπορούμε όλοι (θεατές και πρωταγωνιστές) να αντιληφθούμε το τι πραγματικά έχει συμβεί σε αυτή την τόσο μυστήρια όσο και τρομακτική εντέλει υπόθεση. Σιγά - σιγά αρχίζουν να προστίθενται και νέοι χαρακτήρες στην πλοκή, άλλοι με λιγότερο και άλλοι με περισσότερο πρωταγωνιστικό ρόλο αν και τελικά δεν είναι και τόσοι πολλοί όλοι μαζί.

Το σενάριο σίγουρα υπερβάλει σε πολλά σημεία του. Σίγουρα αυθαιρετεί σε άλλα. Σίγουρα επίσης αφήνει και τα κενάκια του. Ωστόσο, καταφέρνει εύκολα να σε κρατάει σε μια σχεδόν αδιάκοπη αγωνία μέσα από καταστάσεις που ξεκάθαρα θεωρούνται πολύ δύσκολες. Αν και πολύ λίγες απ’ αυτές τις σκηνές θα μπορούσαν να διεκδικήσουν έπαθλα πρωτοτυπίας, σχεδόν όλες τους είναι πολύ καλοδουλεμένες και πολύ μα πολύ δυνατές. Το αποτέλεσμα είναι να βλέπει κανείς την ταινία με ενδιαφέρον από την αρχή ως το τέλος και να προσπερνά, συνήθως με σχετικά συνοπτικές διαδικασίες, τα όποια ατοπηματάκια της. Γενικότερα, καταφέρνει να συντηρεί ένα συνεχές μυστήριο που δε προλαβαίνεις να το συνηθίσεις αφού δεν παραμένει στατικό στα περιεχόμενά του.

Οι ηθοποιοί είναι αρκετά καλοί στους όχι και πολύ απαιτητικούς ερμηνευτικά ρόλους τους. Καλύπτουν ικανοποιητικά τους χώρους που πρέπει να κινηθούν και μέσα στα πλάνα τους και μέσα στην υπόθεση.

Τα σκηνικά είναι αρκετά πετυχημένα, σε σημείο που θυμίζουν παλιότερες αναγνωρισμένες ταινίες του είδους. Παρά την συνεχόμενη πλοκή μέσα σε ιδιαίτερες συνθήκες, με εξελιγμένες τεχνολογίες κ.λπ, δε θα χαρακτήριζα ιδιαίτερα μεγάλη την βαρύτητα των εφέ. Ωστόσο καταφέρνουν να προσφέρουν αυτό που χρειάζεται το μάτι ενός μέσου και άνω θεατή του είδους. Συνίσταται η θέαση της ταινίας σε διανομή με καλή ποιότητα εικόνας.

Δε μένει παρά να σας ευχηθώ καλή θέαση μιας και το κριτικό μου ισοζύγιο γέρνει αισθητά προς τη θετική πλευρά.






Για να είμαστε και «τυπικοί», παραπομπές για την ταινία (μ' ένα κλικ για τους πιο «απαιτητικούς»)









Αξιολόγηση:
{["Useless", "Boring", "Need more details", "Perfect"]}

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δική σας η σκηνή! Αυτοσχεδιάστε!