2011 - Debtocracy - Χρεοκρατία

Σε αντίθεση με τα συνήθη που παρουσιάζω σε αυτό μου το blog, αυτή τη φορά θα τολμήσω να αναφερθώ σε κάτι αρκετά διαφορετικό. Φυσικά, μιλώ για το Debtocracy ή αλλιώς Χρεοκρατία.

Η διαφορετικότητά του προκύπτει από το ότι, κατά βάση, δεν είναι καν ταινία. Τουλάχιστον όχι από αυτές που φτιάχτηκαν με χρήση ηθοποιών και με σκοπό να εξοικονομήσουν οι παραγωγοί της κέρδη, από την προβολή της σε κλασικές κινηματογραφικές αίθουσες ή έστω με την εμπορική διάθεσή της σε DVD, Blu-Ray κλπ.

Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί περισσότερο σα ντοκιμαντέρ. Ένα ιδιαίτερο Ελληνικό ντοκιμαντέρ που εστιάζει στα δεινά της Ελλάδας από τον ατέρμονα οικονομικό δανεισμό της. Ακόμα περισσότερο, εξετάζει το πολυδιαδεδομένο ενδεχόμενο της ονομαστικής ή ακόμα και πραγματικής χρεοκοπίας της με κύριο αίτιο τον υπέρογκο δανεισμό της. Έναν δανεισμό που, ιδιαίτερα τις τελευταίες δεκαετίες, από τη μία φέρει βαρύγδουπους τίτλους και αιτιολογίες ενώ, από την άλλη, χωλαίνει σοβαρά το νόμιμο της πλήρους ισχύος του.

Το Debtocracy, έχει αναπαραχθεί βέβαια και σε κάποιες επιλεγμένες κινηματογραφικές αίθουσες σε Ελλάδα κι εξωτερικό αλλά όχι με την κλασική, κερδοσκοπικού χαρακτήρα, έννοια.

Η αλήθεια βέβαια είναι πως δεν έχει φτιαχτεί με κατεύθυνση τόσο τον κινηματογράφο όσο την τηλεόραση. Ωστόσο, στην Ελλάδα, μέχρι αυτή τη στιγμή που γράφω, είχε σιωπηλά «απαγορευτεί» ή τηλεοπτική προβολή της από τα κλασικά τηλεοπτικά μέσα. Για την ακρίβεια, είχε «πέσει το σήμα» να αποκλειστεί από τις προτιμήσεις των καναλαρχών.

Έτσι, μόλις πρόσφατα, έτυχε και το είδα και μάλιστα δύο φορές διαδοχικά σε δύο συνεχόμενες μέρες, στο «ημίκλειστο» κανάλι του Alter. Φυσικά κι αυτό σα κίνηση, ήταν επιλογή των, για πολύ καιρό πια διαμαρτυρομένων και απλήρωτων, πρώην εργαζομένων στο κανάλι. Ενδέχεται μάλιστα να επαναπροβληθεί εκεί κι άλλες φορές, μόνο που είναι απαραίτητη η θέασή του από την κλασική αναλογική επίγεια συχνότητά του αφού στην άλλη, την ψηφιακή, ως γνωστόν δεν αποδίδει καλά πια το κανάλι.

Το Debtocracy το είχα γενικότερα ακουστά από πριν αλλά, δεν είχε τύχει (κακώς βέβαια) να ψάξω να το δω κάπου, κάπως.

Αφού όμως το είδα τελικά, με κέντρισε τόσο πολύ το όλο θέμα του με τον τόσο πετυχημένο τρόπο που το παρουσίαζε που, σχεδόν αμέσως μετά, βάλθηκα να ψάξω περισσότερα στοιχεία για αυτό, κυρίως μέσω internet βέβαια. Σύντομα έφτασα στον επίσημο ιστότοπο της ταινίας όπου, εκεί πια, πείστηκα για όλα όσα συνοδεύουν την παραγωγή του και γενικότερα για όσα αναφέρθηκα ήδη πριν.

Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που κάνω αυτή τη μικρή «εξαίρεση» και το συμπεριλαμβάνω σε ανάρτησή μου εδώ ως ταινία. Ήθελα, με κάποιο τρόπο, να προσθέσω κι εγώ το μικρό μου λιθαράκι, στην πραγματικά πάρα πολύ αξιόλογη προσπάθεια των συντελεστών του Debtocracy και κυριότερα στους δημοσιογράφους - σκηνοθέτες - σεναριογράφους του, Κατερίνα Κιτίδη και Άρη Χατζηστεφάνου. Θεωρώ πως είναι άξιοι συγχαρητηρίων για αυτό το υπέροχο αποτέλεσμα από κάθε άποψη. Περισσότερο απ’ όλα όμως, γιατί τόλμησαν να διεισδύσουν εύστοχα με τη δουλειά τους, σε αυτό το τόσο καυτό πια ζήτημα, κόντρα σε ισχυρότατα συμφέροντα εντός και εκτός Ελλάδας (με κάποιες άμεσες αρνητικές επιπτώσεις μάλιστα στους ίδιους) και να «βάλουν το δάχτυλο υπό τον τύπο των ήλων».

Καλωσορίζω δε από εδώ και τη νέα τους δουλειά, το Catastroika που θα κινείται με ίδιο τρόπο, γύρω από την περεταίρω ανάλυση των εκδοχών, μιας πιθανής συνέχειας του τεχνητού οικονομικού εγκλωβισμού μας ως Ελλάδα, από τους γνωστούς, διεθνούς εμβέλειας, σωτήρες μας.

Το Debtocracy μπορείτε να το δείτε ολόκληρο, ό,τι ώρα θέλετε διαδικτυακά, σε πολύ καλή ποιότητα εικόνας και ήχου, από την επίσημη ιστοσελίδα του (την παραθέτω παρακάτω).

Παραπομπή για την ταινία (μ' ένα κλικ)

Αξιολόγηση:

{[['', '']]}

{["Useless", "Boring", "Need more details", "Perfect"]}