Ημερήσιες διαδρομές και εικόνες μέσα στη σημερινή Αγγλική μεγαλούπολη του Λονδίνου μόνο που όλα δείχνουν νεκρά, χωρίς ζωή, δίχως κίνηση κι ανθρώπους.
Όλοι κι όλοι επτά άτομα που εμφανίζονται σταδιακά στο προσκήνιο και γνωρίζονται μεταξύ τους με μεγάλο δισταγμό για το ποιοι είναι ακόμα και οι ίδιοι αφού κανείς δε θυμάται τίποτα ολοκληρωμένο για το πώς μπορεί να ισχύει όλο αυτό που ζει.
Οι λίγες μνήμες τους επαναλαμβάνονται εξαντλητικά συνέχεια και αφορούν περισσότερο αποσπασματικές αιματηρές εικόνες που ξεπετάγονται στο μυαλό τους και στο θεατή, με τον ίδιο αιφνιδιαστικό(;) κάθε φορά τρόπο.
Η μη ύπαρξη πλοκής σε συνδυασμό με το μουντό σκηνικό που επιβάλλεται σε όλη τη διάρκεια, προδιαθέτει για μια έκρηξη εξηγήσεων και ότι αυτή θα έρθει με τον πιο απρόσμενο τρόπο. Το μόνο που έρχεται όμως είναι μεν μια έκρηξη αλλά χωρίς και πολλές εξηγήσεις γενικότερα.
Ίσως το έργο επενδύει πολύ περισσότερα στην αστυνομικά εκπαιδευμένη φαντασία των θεατών του πράγμα που δυστυχώς δεν γίνεται να ισχύει για πάρα πολύ κόσμο.
Ίσως όλο αυτό να έχει απόκριση τελικά σε άλλες ομάδες θεατών που έχουν άλλα βιώματα και ακούσματα, πιο κοντά στην σημερινή Αγγλική πραγματικότητα.
Ίσως πάλι, απλά να έχασαν την ουσία στο σενάριο και να νόμισαν ότι με την υπερβολική οικονομία ερμηνείας θα έφτιαχναν ένα θρίλερ χωρίς αμερικανιές και με βαθυστόχαστα συμπεράσματα.
Δε ξέρω αν εγώ δεν ήμουν παρόν ή απλά δεν έφτασαν ποτέ αυτά τα συμπεράσματα. Εγώ μια φορά, στο τέλος, έμεινα με μια απογοήτευση και έναν ήσυχο θυμό. Ενώ με είχε προετοιμάσει πολύ πετυχημένα να περιμένω αυτό το «κάτι», στο τέλος ένιωσα σα να μην έχω δει ακόμα την ταινία. Ένιωσα σα να έλλειπε η ταινία από την ώρα θέασής της.
Είναι από τις λίγες ταινίες που θα πρότεινα να αποφύγουν οι περισσότεροι ως χάσιμο χρόνου. Ακόμα και αυτού του τελείως περισσευούμενου ενδεχομένως χρόνου που μπορεί να έχουν κάποιοι στις μέρες μας.
Ξεκινά σοβαρή, με όλες τις θετικές προδιαγραφές, πάνω σε ένα περπατημένο πια σενάριο και καταλήγει σοβαρή αλλά χωρίς να έχει βρει τον δρόμο της πάνω σε κανένα σενάριο.
Ως θρίλερ, στο μόνο που κατόρθωσε να με «φοβίσει» είναι για την τύχη των σημερινών Αγγλικών κινηματογραφικών παραγωγών του είδους.
Για να είμαστε και "τυπικοί", παραπομπές για την ταινία (μ' ένα κλικ για τους πιο "απαιτητικούς")
Αξιολόγηση:
{[['
', '
']]}
', '']]}{["Useless", "Boring", "Need more details", "Perfect"]}
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Δική σας η σκηνή! Αυτοσχεδιάστε!